Kayıtlar

Belki de kırıldıkça parlarız

Resim
Selam, Hep söylüyorum ya, benim kafamın içinde başka bir dünya var diye. Sürekli bir şeyler düşünmek, çevremde gördüğüm her obje ile bir bağlantı kurmak, bu çok sık yaptığım bir şey. Çoğu zaman yorgunluk veren bu işi, fotoğraflayabildiğim zamanlar oluyor.  Bundan yaklaşık 2-3 sene önce çektiğim bu fotoğrafı arşivimde buldum. ➝ O an bu cam bana şu hissiyatı vermişti. ''Her kırgınlık kötü değildir.'' Düşünsene bu cam gibi kırılıyoruz. Ama bazı kırgınlıklar belki de onları yaşamamız gerekenlerdir.  Belki de kırılınca daha güzel oluruz. Belki de bu cam gibi kırılınca parlarız. :) *Umut olmak dileğiyle.  

Bir çiçek, bir çikolata - Çiçek kızlar

Resim
 Selam, Aklıma gelmişken bu anımı da buraya ekleyeyim. Trabzon kampındaydık, herkes efsane eğleniyor ve gerçekten büyük bir enerji ve koşuşturmayla geçiyordu günlerim. Bazı kampçılar liderlerine çiçek tasarlayıp hediye etmişler, ben kamp lideri arkadaşlarımın çiçeklerini görmemiştim. O ara ordan oraya derken gün bitmişti ve kendi kaldığım bungalova uğrama fırsatım olmamıştı içeri girdiğimde bir de ne göreyim? Kampçılarım bana bir çiçek ve bir de çikolata bırakmışlardı. Hemen kampçılarımın kaldığı bungalova gidip ''bunu benim için mi yaptınız çiçeklerim benim'' demiştim. Onlarda ''herkes grup liderine çiçek hazırlamıştı biz de sizin ne eksiğiniz var diye düşünüp size hazırladık'' dediler.. Gerçekten çok mutlu olmuştum. Fotoğraflarını saklarım hala. Bazen kaybetme korkusuna düşüyorum. O yüzden olabildiğince bloğuma bu anılarımı ekleyip fotoğraflayacağım. Belki onlar bunu okumayacaklar ya da hatırlamayacaklar bile.. Fakat her zaman kalbimin köşesinde ve blo

Kötü Anı - 2

Selam, saat şu anda 01.05 ve ben uyuyamıyorum. Aklıma yaşadığım trajikomik anılar geliyor. Bunlardan bir tanesini şimdi sizinle paylaşacağım. Ben 6 ay gibi bir süre bir yemekhanede çalıştım. Orada servis elemanıydım. Sosyal hayatımı az çok bilenler vardır, ben vaktimin büyük çoğunluğunu derneklerde, sosyal sorumluluk projelerinde gönüllü olarak çalışan biriyim. Günlerden bir gün iş çıkışı cami temizliği için bir grup arkadaşla toplanacağız fakat aralarında tek çalışan benim. O gün gündüz çalıştığım yerdeki ablalara da dedim işi çabuk bitirelim çünkü ben cami temizliğine gitmem lazım. Ablanın biri güldü diğeriyse; aferin sizi tebrik ediyorum çok sevap bu yaptığınız gibi bir cümle sarf etti. O gün alalacele yapıyorum her işi, hızlı bitirmek istiyorum çünkü heyecanlıyım da etkinlik için. Bu arada sabah 5 öğlen 3 çalışıyorduk biz fakat çoğu zaman iş bitmedi diyip bizi 5 te çıkarıyorlardı :) Neyse.  Ben o gün çıktım camiyi de elimizden geldiğince temizledik, ayrıldık. Ertesi gün oldu gülen

Bunu her zaman hatırla

Resim
Bunu Her Zaman Hatırla!!! 💎 Elmaslar baskı altında oluşur. 👉Zeytinyağı çıkarmak için zeytinlerin sıkılması gerekir. 🍇Şarap yapabilmek için üzümlerin parçalanması gerekir. 👉Tohumlar karanlıkta yetişir. Ne zaman kendini sıkılmış, baskı altında, parçalanmış veya karanlıkta hissedersen dönüşüm için güçlü bir yerdesin demektir.  Sürece güven. *Umut olmak dileğiyle.

Sizi Özledim.

Resim
 Selam, ben geldim. Bazılarınız beni hatırlar. Ben Dünyanın en meraklı kızı. Yaşadığı dünyadan ziyade kafasında yeni dünya oluşturan ve orada yaşayan biri.  Sabahattin Ali'nin ''Ben Dünyadan ziyade kafamın içinde yaşayan bir insanım.'' sözünü benimsemiş, aynı kişi. Farklı demiyorum çünkü her insan farklı olma çabasında savruluyor. Ben herkesle aynıyım. Benim dünyam sizin dünyanızda değil.  Uzun zaman oldu blogumu kullanmayalı, yazmayalı. Şimdi sıradanlaşan hayatıma bir sayfa açma vakti.  Hayatımın belirli dönemlerinde girdiğim çıkmazlar ve uzaklaşmalar sonucunda tüm sosyal medya hesaplarımı kapatmış olarak atıyorum bu adımı.  Bazen özlediğim yerler geliyor aklıma, huzuru arıyorum. Kaçacak şehir, sığınacak evler arıyorum kendime.. sonra yazmaya karar veriyorum. Okunsun diye değil, anlaşılsın diye.  Zaten en kötü şey değil midir anlaşılmamak?  Selam, ben geldim. Tekrar.

Bayram Sevinci

Herkese Merhabalar!  Koronavirüs hayatımızı kısıtlamaya devam ederken, küçük dostlarımız bayramda şeker toplayamayacağı için çok üzgünlerdi. Düşündük taşındık, her bayram onlar bizim ayağımıza geliyorlar bu bayram biz onların ayağına gidelim dedik. Doğrusu 4 günlük sokağa çıkma yasağını tahmin etmemiştik. Hepsi bizim sağlığımız için verilen kararlar olduğu için saygı duyarak bizde bir gün önceden dışarı çıkalım dedik. Önce hediyelerimizi sonra kendimizi hazırladık. Kapı kapı gezdik. Hem şaşırdılar hem mutlu oldular, bazıları bize sarılmak istedi, bazıları da kapının arkasına saklandılar. Sosyal mesafeye dikkat ederek elimizden geldiğince hediyelerimizi küçüklerimize ulaştırdık.  Aaa bu arada, biz çocuklara hediye verince veliler dayanamadı bizlere şeker ikram ettiler. Ben hiç bayramda şeker toplayamamıştım , çok utanırdım. Ama bu bayram en çok şekeri ben topladım haha ! :D   Herkese Hayırlı bayramlar ^^ Bir sonra ki bayram hep birlikte neşeyle görüşelim inşaAllah.   Bu arada iyi bir ço

Trabzon'da yaşadığım bir anım :)

Herkese merhabalar! Uzun zamandır olamamanın verdiği hüzünle yazıyorum bu anımı. Anlatmaya ve anlatılmaya değer bu anımı sizinle paylaşmak için sabırsızlanıyorum. İyi insan nasıl olur diye düşünüyorum, bir de ben iyi insan mıyım acaba diye soruyorum kendime. Bu tartışılır sorularla kendi içimde savaşırken size yaşadığım hikayemden bahsedeyim. Tarih: 2 Temmuz 2019. GSB’nin kampları için ortak buluşma alanımız olan Trabzon otobüs terminaline saat 7 civarı iniş yaptım. Benden yaklaşık bir saat erken gelen Dilara ile orada buluştuk. Kendisiyle o gün tanışmıştım. Kamp alanına geçmeden önce biraz Trabzon'un meydanı gezelim istedik. Terminalden başladık yürümeye merkeze doğru. Bir süre yürümenin verdiği yorgunlukla bir dükkanın önüne oturduk.  Bir yandan su içiyoruz, bir yandan birbirimizi tanımaya da devam ediyoruz. Bir anda önümüzde bir beyaz saçlı amca dikildi. Karadeniz ağzıyla “Ne yapıyorsunuz?” Diye sordu. Bizde gezmek için geldiğimizi yorulduğumuz için de buraya o