Kötü Anı - 2

Selam, saat şu anda 01.05 ve ben uyuyamıyorum. Aklıma yaşadığım trajikomik anılar geliyor. Bunlardan bir tanesini şimdi sizinle paylaşacağım.

Ben 6 ay gibi bir süre bir yemekhanede çalıştım. Orada servis elemanıydım. Sosyal hayatımı az çok bilenler vardır, ben vaktimin büyük çoğunluğunu derneklerde, sosyal sorumluluk projelerinde gönüllü olarak çalışan biriyim. Günlerden bir gün iş çıkışı cami temizliği için bir grup arkadaşla toplanacağız fakat aralarında tek çalışan benim. O gün gündüz çalıştığım yerdeki ablalara da dedim işi çabuk bitirelim çünkü ben cami temizliğine gitmem lazım. Ablanın biri güldü diğeriyse; aferin sizi tebrik ediyorum çok sevap bu yaptığınız gibi bir cümle sarf etti. O gün alalacele yapıyorum her işi, hızlı bitirmek istiyorum çünkü heyecanlıyım da etkinlik için. Bu arada sabah 5 öğlen 3 çalışıyorduk biz fakat çoğu zaman iş bitmedi diyip bizi 5 te çıkarıyorlardı :) Neyse. 
Ben o gün çıktım camiyi de elimizden geldiğince temizledik, ayrıldık. Ertesi gün oldu gülen abla soruyor temizlediniz mi diye evet diyorum. hihihi diyor. Sonra her geçen bana bu konu hakkında bir şey soruyor. Nereyi temizlediniz, şu, bu gibi ben tabi anlamıyorum herkesin sorularını da cevaplıyorum. 
Aradan bir kaç gün geçti ve çalıştığım yemek şirketinin sahibi geldi. Beni görünce gülümsedi, ben de gülümseyerek kafamla selam verdim. Bugün de gidecek misin cami temizliğine dedi. Ben de yok abi maalesef her zaman yapamıyoruz dedim. Gülerek içeri geçti. 

O zamana kadar kimsenin söylediklerini kötü niyetle düşünmedim. Fakat akılsız ben, çevremde dönen o olayı farkedememişim, herkes benimle alay ediyormuş. Üstelik bu olayın neden bu kadar yayıldığı aklımda soru işaretleriyle dolu. 

Bununla birlikte sürekli bizden sorumlu olan müdürün sürekli bizi gözetleyerek daha çok çalışmamızı mı sağlıyordu diye aklımda binlerce düşünce var. Ne düşünüyordu acaba? 
Bu kız burada çok çalışmıyor belli ki cami temizlemeye gücü kalıyor bunu daha çok yoralım diye mi düşünüyordu, bilemiyorum tabi varsayım yapıyorum. 
Ama şunu çok iyi biliyorum. Ben orada kendi görevim olmadığı halde sorumluluk üstlenip çalıştım, çabaladım. Eve bir defa bile ayaklarım ıslanmadan gitmedim :) 
Ben emeğimin karşılığını bile aldığımı düşünmüyorum. Ama onlara kalanını infak ediyorum.

Oradaki çalışanları - ben de dahil- koronadan dolayı çıkarıp üstüne devletin işsizlik maaşını ödeyeceklerini öğrenince herkesi işe alıp beni almayan ve bu kararda emeği geçen herkese buradan selam gönderiyorum. Bunun sorgusunu nasıl ödeyeceksiniz merak ediyorum. Ben sizi affetsem de sizin bana yaptığınızı Allah affetmez. 

Aaa buraya bir dipnot bırakmak istiyorum, iş yorgunluğuyla çıktığım ve cami temizlemeye gittiğim etkinliği unutamıyorum. Bir daha olsa bi daha yaparım. Yaptıklarımdan pişman değilim, aklım hala yapadıklarımda :)

Hayırlı Geceler... 

Yorumlar

  1. Adsız26 Şubat

    Güzel yüreğin hiç sıkılmasın çiçek kız

    YanıtlaSil
  2. Adsız26 Şubat

    şunu okuduğumda aklıma şairin şu sözü geldi Bu dünya hassas kalpler için cehennemdir

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. bazen maalesef böyle şeyler yaşıyoruz teşekkür ederim

      Sil
  3. Adsız26 Şubat

    bu yolda sizinle yürüyen tüm gençlerin ayağına taş değimesin canlarım benimm

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Amin teşekkür ederiz, güzel kalbinizle bizi destekleidğinz için ^^

      Sil
  4. güzel yüreğin hep öyle kalsın inşallah arada böyle olumsuzluklar oluyor çünkü hayat bu

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim, bazen yaşadıklarımız hayatımızda iz bırakıyor ve aklımızdan atamıyoruz, fakat dediğiniz gibi hayat bu :) İyi niyetiniz ve pamuk kalbiniz için ayrıca teşekkür ederim. İyi ki varsınız. ^^

      Sil

Yorum Gönder

'Eleştirilmeyen insan ilerleyemez.'
Neden bir yorum bırakmıyorsun?

Bu blogdaki popüler yayınlar

Anı/ Günlük Defteri Yapımı

Trabzon'da yaşadığım bir anım :)

Belki de kırıldıkça parlarız